Ikasampung bahagi

Nanakawan baga ng tao ang Diyos? gayon ma'y ninanakawan ninyo ako. Nguni't inyong sinasabi, Sa ano ka namin ninakawan? Sa mga ikasangpung bahagi at sa mga handog. Ikaw ay nasa ilalim ng sumpa – ang iyong buong bansa – dahil ninanakawan ninyo Ako. Dalhin ninyo ang buong ikasangpung bahagi sa kamalig, upang magkaroon ng pagkain sa aking bahay, at subukin ninyo ako ngayon sa bagay na ito, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, kung hindi ko bubuksan sa inyo ang mga dungawan sa langit, at ihuhulog ko sa inyo ang isang pagpapala, na walang sapat na silid na kalalagyan.(Malakias 3:8-10).

Bukod sa ebanghelyo ni Jesu-Cristo, wala bagang ibang paksa na mas pinapangaral o senisermon ng paulit ulit sa pulpito kundi ang pangangaral sa ikasampung bahagi. Ang iglesiya ay nasa makamundo pa rin, at samakatuwid ang salapi ay kinakailangan upang magampanan ang misyon o tungkulin. Gayon pa man ang pangangaral ay nagdulot sa mga Kristiyano sa buong mundo na mamuhay sa pagkabagabag, kabiguan at kasalanan dahil sa kanilang pinansyal na kakulangan sa pagbibigay ng ikasampung bahagi. Si Jesus ay nagsabi; Malalaman ninyo ang katotohanan at ang katotohanan ang magpapalaya sa inyo.(Juan 8:32).

Titingnan natin ang lahat ng pinanggalingan ng katotohanan; ang Salita ng Diyos, upang makita at malaman natin kung ano ang sinasabi sa ikasampung bahagi.

Ang kautusan ng ikasapung bahagi

Ang ikasampung bahagi ang pinakahuling utos at batas ng Panginoon na ibinigay kay Moises. Ito ang mga tuntunin na ibinigay ng Diyos kay Moises sa bundok ng Sinai upang tuparin ng mga Israelita.(Levitico 27:34).

Ang nakaraang bersikulo ay nagsasabi sa atin kung anu-ano ang mga ikasampung bahagi: lahat ng ikasampu maging binhi o bunga ng halaman ay nakatalaga sa Diyos kung may nais tumubos sa alinman sa kanyang ikasampu babayaran niya ito ayon sa kalakarang halaga at papatungan niya ng ikalimang parte ang halagang iyon. Lahat ng ikasampung tupa para sa Diyos hindi iyon dapat siyasatin kung masama o hindi. Hindi rin maaring palitan at kung mapalitan man ang ipinalit at pinalitan ay parehong nakatalaga para sa Diyos hindi na ito matutubos.(Levitico 27:30-33)

Ayon sa tuntuning ito ang iksampung bahagi ay 10% ng lahat ng paglago. Ang mga butil na galing sa lupa, prutas galing sa mga puno, mga pastol at kawanang inilaan. Halimbawa niyan ay ang isang magpapastol na nagmamay-ari ng 100 kawan ng tupa. Sa panahon ng tagsibol ang kanyang mga tupa ay manganganak ng 50 batang tupa. Ang 5 nito ayon sa kautusan ay kailangan dalhin sa templo sa Herusalem bilang ikasampung bahagi. Sa pagsunod nito ay pinapahayag ng Israel ang kanilang pasasalamat at pagkilala sa Panginoon bilang kanilang Diyos.

Ang layunin ng ikasampung bahagi

Sinabihan ni Jesus ang isang babaeng Samaritan sa may balon na: Ang Diyos ay Espiritu. Sila na sumasamba sa kaniya ay dapat sumamba sa Espiritu at sa katotohanan. (Juan 4:24). Ang Diyos ay ni hindi nangangailangan o ni hindi kumain ng pagkain at hindi niya kailangan ang ating mga handog at pag-aalay. Hain at handog ay hindi mo kinaluluguran; ang aking pakinig ay iyong binuksan: handog na susunugin, at handog tungkol sa kasalanan ay hindi mo hiningi.(Mga Awit 40:6). Ni hindi Niya kailangan tayong mga tao upang magtamo ng paglago o mga baka. Pagmamay-ari niya na ang lahat. Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anumang nasa silong ng buong langit ay akin.(Job 41:11). ang sabi ni David sa mga libro ng Mga Awit 24:1 Ang lupa ay sa Panginoon at ang buong narito; ang sanglibutan, at silang nagsisitahan dito. Ang banal na kasulatang ito ay nagsasabi sa atin na ang Diyos ay hindi kumakain ng pagkain, hindi Niya ninanais ang ating mga pag-aalay at mga handog, dahil ang buong mundo ay pag-aari Niya. 

Ang ikasampung bahagi na ibinigay sa mga Israelita sa lumang tipan ay ginamit upang matugunan ang pangangailangan ng mga Levita at ang kanilang pamilya. Ang mga Levita ay tinawag upang manilbihan sa Diyos, araw at gabi, sa tolda ng pagpupulong at sa templo sa ngalan ng mga Israelita. Ang bahagi ng mga Levita ay ang ikasampung bahagi na ibibigay ng mga Israel, at ito ang nauukol sa kanilang paglilingkod sa Toldang Tipanan. ( Mga Bilang 18:21 ). Ito ang mga pinuno ng mga sambahayang Levita na umaawit at doon na rin tumitira sa mga silid sa Templo. Wala silang ibang gawain, sapagkat kailangang gampanan nila ang kanilang tungkulin araw-gabi.(1 Cronica 9:33).

Noong hinati na ng Panginoon ang lupang ipinangako sa pagitan ng mga Israelita, ang mga Levita ay hindi nakamana ng para sa kanila ngunit binigyan sila ng ibang mga tribo ng mga bayan na pastulan.(Mga Bilang 35:7) Ang sabi ng Diyos... Ako ang iyong pinakabahagi at ang iyong mana.(Mga Bilang 18:20) Ang mga handog na galing sa ibang tribo ay ibinigay sa mga Levita bilang kanilang bahagi.(Mga Bilang 18:19).

Kung hindi dahil sa mga ikasampung bahagi, ang mga Levita ay kailangang magtustus para sa kanilang sariling pagkain, na makahadlang sa kanila upang maglingkod sa Panginoon. Si Nehemias ay naglarawan ng ganitong kaganapan sa kanyang aklat. Nalalaman ko rin na ang mga Levita at ang mga mang-aawit sa Templo ay umuwi na sa kanilang mga bukirin sapagkat hindi sila tumatanggap ng bahaging nauukol sa kanila. Nagalit ako sa mga namamhala at sinabi ko, Bakit pinabayaan ninyo ang Templo ng Diyos? Kaya't pinabalik ko ang mga Levita at ang mga mang-aawit sa Templo at muling pinagtrabaho sa kanilang tungkulin.dahil dito, ang lahat ng mamamayan ng Juda ay muling nagdala ng ikasampung bahagi ng kanilang mga inaning butil, alak at langis at inipon ang mga ito sa mga bodega.(Nehemias 13:10-12)

Ang mga Israelita ay ninakawan ang Diyos sa paglilingkod at pagsamba, na ang mga Levita ay itinalagang gumanap, katulad sa nakalarawan sa Malakias 3:8.

Ang Templo

Ang Templo sa Jerusalem ay winasak ng mga Romano noong taong 70 AD at hindi na muling naitayo.

Bakit?

Ang lumang tipan kalakip ang pag- aalay ng hayop bilang pagtubos sa mga kasalanan ay natapos na. Ang bagong tipan ay batay sa dugo ni Jesus. Dinala Niya ang walang hanggan at huling pag – aalay para sa ating mga kasalanan! Dahil diyan, nang si Cristo ay naparito sa daigdig, sinabi Ni nya sa Diyos ang mga pag-aalay, pati mga handog, at ang mga hayop na handang sunugin, hindi mo naibig sa dambana dahil, hindi mo kinalugdan ang mga handog na sinunog, at ang mga handog upang pawiin ang kasalanan. Kayat inihanda mo ang aking katawan upang maging handog. Kayat sinabi ko akoy narito, O Diyos upang sundin ang iyong kalooban. Ayon sa sinasabi ng kasulatan tungkol sa akin. Sinabi muna niya, hindi mo ninanais o kalugdan ang mga alay at handog na hayop, mga handog na susunugin, at mga handog dahil sa kasalanan, kahit itoy inihahandog ayon sa Kautusan. Saka niya idinugtong, akoy narito upang sundin ang iyong kalooban. Sa ganitong paraan, inaalis nga ng Diyos ang unang handog at pinalitan ng handog ni Cristo.At dahil sinunod niya ang kalooban ng Diyos tayo ay ginawang banal ni Jesu-Cristo sa pamamagitan ng minsanan at sapat na paghahandog sa kanyang sarili. Bawat pari ay naglilingkod araw-araw at naghahandog ng ganoon ding mga handog, subalit ang mga iyon ay hindi naman nakakapawi ng kasalanan. Ngunit si Cristo ay minsan lamang naghandog para sa mga kasalanan, at pagkatapos ay umupo na sa kanan ng Diyos. (Mga Hebreo 10:6-12).

Gayunman ang kataas-taasang Diyos ay hindi naninirahan sa mga bahay na ginawa ng tao. Sabi nga ng propeta,...(Mga Gawa 7:48) Siya ang gumawa ng sanlibutan at lahat ng narirto, siya ang Panginoon ng langit at lupa. Hindi Siya nananahan sa mga templong ginawa ng tao. (Mga Gawa 17:24) Ang Diyos ay hindi na nakatira sa mga gusali na gawa sa kahoy o bato sa ngayon, kundi sa bawat puso ng Kanyang mga anak sa Espiritu Santo. Hindi ba ninyo alam na ang inyong mga katawan ay templo ng Espiritu Santo na nasa inyo at ipinagkaloob ng Diyos sa inyo? Hindi na ninyo pag-aari ang inyong mga katawan. (1 Mga taga-Corinto 6:19).

* Ang tungkol naman sa nga paring Levita?

Ang lumang tipan ay pinalitan na ng walang hanggang tipan dahil sa dugo ni Jesus. Ibig sabihin ang lumang pamamalakad na kaakibat ang mga kautusan at patakaran hinggil sa mga Levita at ang kanilang mga alay sa templo ay hindi na kinakailangan! Samakatuwid, sa pamamagitan lamang ng isang paghahandog ay kanyang ginawang ganap magpakailanman ang mga pinaging-banal ng Diyos. (Mga Hebreo 10:14).

 * Sinu-sino ang mga pari sa ngayon?

Ayon sa kautusan, ang pagkapari ay nakalaan lamang sa mga Levita. Ang ibang 11 tribo ng Israel ay hindi nagawang maging pari. Ito ay nabigyan na ng katapusan sa bagong tipan. Sa ngayon ang pagiging pari ay hindi na umiiral sa maliit na mga pili at nakapag-aral na tao, ngunit kung sino man ang tumanggap kang Jesus bilang kanilang tagapagligtas at Panginoon! Tulad ng mga batong buhay, maging bahagi kayo ng isang templong espirituwal. Bilang mga paring itinalaga para sa Diyos, mag-alay kayo sa Diyos ng mga handog na espirituwal na kalugud-lugod sa kanya alang-alang kay Jesu-Cristo.(1 Pedro 2:5) Ngunit kayo ay isang lahing pinili grupo ng maharlikang pari, isang bansang nakalaan sa Diyos, bayang pag-aari ng Diyos upang magpahayag ng mga kahanga-hangang ginawa niya. Siya ang tumawag sa inyo mula sa kadiliman patungo sa kanyang kahanga-hangang kaliwanagan. (1 Pedro 2:9). Hindi katulad sa lumang tipan, ang mga pari sa bagong tipan ay malayang makapunta sa Diyos: kaya nga, mga kapatid, tayoy malaya nang makakapasok sa Dakong Kabanal-banalan dahil sa dugo ni Jesus.(Mga Hebreo 10:19).

Ikasampung bahagi sa bagong testamento

Habang ating tinitingnan ang Salita ng Diyos natuklasan natin na ang kautusan ng ikasampung bahagi na ibinigay kay Moises sa bundok ng Sinai. Ibinigay ito kaakibat ang iba pang mga batas at utos, at samaktuwid ay isang bahagi ng lumang tipan, ang kautusan. Ating titingnan ngayon kung ano ang sa bagong tipan, ang pagpapala, nagsasabi tungkol sa ikasampung bahagi. Ang ikasampung bahagi ay natukoy sa tatlong dako ng Bagong Testamento.

1. Mateo 23:23

Kahabag-habag kayo, mga tagapagturo ng Kautusan at mga Pariseo! Mga mapagkunwari! Ibinigay ninyo ang ikasampung bahagi ng naani ninyong yerbabuena, ruda, linga, ngunit kinakaligtaan naman ninyong isagawa ang mas mahalagang turo sa Kautusan: ang katarungan, ang pagkahabag, at ang katapatan. Huwag ninyong kaligtaang gawin ang mga ito kahit na tamang gawin ninyo ang pagbibigay ng ikasampung bahagi ng ani. Dito lang sa bahaging ito nagsalita si Jesus sa isang tao na magbigay ng ikasampung bahagi. Sinabi Niya ito sa mga tagapagturo ng mga kautusan at sa mga Pariseo, na mga Hudyo sa ilalim ng kautusan, at obligadong magbigay ng ikasampung bahagi. Ang mga taong ito ay binabayaran ang kanilang ikasampung bahagi, ngunit magkagayunpaman ay mga hindi sumusunod sa kautusan, dahil sa hindi nila pinapanatili ang kautusan na katarungan, pagkahabag at ang katapatan.

2. Lucas 18:9-14

Sa bersikulong ito si Jesus ay nagsalaysay ng isang talinghaga tungkol sa isang Pariseo na nagsabi sa kanyang sarili na mas mabuti siya kesa sa ibang tao sa kanyang dasal. Dalawang beses akong nag-aayuno sa loob ng sanlinggo at nagbibigay rin ako ng ikasampung bahagi mula sa lahat ng akong kinita.

Tinuruan tayo ni Jesus na ang Pariseong ito ay hindi makatuwiran dahil sa katotohanan na itinaas niya ang kanyang sarili. Hinding-hindi tayo mabibigyang-katwiran sa ating mga gawa, kundi sa pananampalataya lamang! Gayunman, alam naming ang taoy pinapawalang-sala dahil sa pananampalataya kay Jesu-Cristo, at hindi dahil sa pagsunod sa kautusan. Kayat kami rin ay sumasampalataya kay Cristo Jesus upang mapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya sa kanya, at hindi sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan. Sapagkat ang tao'y hindi pinapawalang-sala dahil sa pagsunod sa Kautusan.(Taga-Galacia 2:16).

3. Hebreo 7:1-22

Dito mababasa natin na si Abraham ay nagbigay ng ikasampung bahagi kay Melquisedec, na isang pari at hari ng Salem (Jerusalem). Ang kasaysayan mismo ay nakasulat sa aklat ng Genesis: Dinalhan siya ni Melquisedec, hari ng Salem at pari ng Kataas-taasang Diyos ng tinapay at alak, at binasbasan pagpalain ka nawa ni Abram, ng Kataas-taasang Diyos na lumikha ng langit at lupa. Purihin ang Kataas-taasang Diyos na nagbigay sa iyo ng tagumpay! At ibinigay ni Abram kay Melquisedec ang ikasampung bahagi ng lahat ng kanyang nasamsam buhat sa laban. (Genesis 14:18-20) Si Melquisedec ay dumating upang makatagpo si Abraham sa lambak ng Hari upang dalhan siya ng tinapay at alak at mapagpala siya.(Genesis 14:17-20) si Abraham ay lubos na pinagpala dahil dito at buong puso siyang nagbigay bilang kapalit: ang ikasampung bahagi ng kanyang nasamsam buhat sa kanyang laban pagkatapos niyang matalo si haring Kedorlaomer at ang hari ay nakianib sa kanya.(V 16,20) Si Abraham ay hindi nagbigay ng ikasampung bahagi mula sa kanyang personal na pag-aari,ngunit mula sa mga bagay na pagmamay-ari ng iba. Ito rin ay isang beses lang na pangyayari.

Ang may-akda ng Aklat ng Hebreo ay hindi nangangatuwiran kung paano ibigay ang ikasampung bahagi. Manapa, ay binigyang-diin niya lamang na si Jesus ang bagong Kataas-taasang pari at inilarawan kung paano, sa paghahambing kay Melquisedec at sa ibang kataas-taasang pari. Ang atas kay Jesus ay mas malaki ang layo (Hebreo 7) Ang pagbabahagi ng tinapay at bino ay isang propetik na kilos nagtuturo patungo kang Jesus at naglalarawan sa katawan ni Cristo at ang kanyang dugo. Na binigay sa atin upang tayo ay mamuhay sa pakikisama sa Diyos. Ako ang tinapay na nagbibigay-buhay na bumaba mula sa langit. Mabubuhay magpakailanman ang sinumang kumain ng tinapay na ito. At ang tinapay ay aking katawan na ibibigay ko upang mabuhay ang sangkatauhan. Ang kumain ng aking laman at uminom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan at muli ko siyang bubuhayin sa huling araw.(Juan 6:51,54) Sa maikling panahon bago namatay si Jesus ay ibinahagi niya ang tinapay at bino sa kanyang mga alagad sa huling hapunan (Lucas 22:19-20).

Sinabi ni Jesus sa kanyang mga alagad: Hindi ko na kayo itinuturing na mga alipin, sapagkat hindi alam ng alipin ang ginagawa ng kanyang panginoon. Sa halip, itinuring ko kayong mga kaibigan, sapagkat sinabi ko sa inyong ang lahat ng narinig ko sa aking Ama.(Juan 15:15) Si Abraham ay kaibigan ng Diyos,...siya ay tinawag na kaibigan ng Diyos.(Santiago 2:23b), at ang Diyos ay hindi magtatago ng mga bagay sa kanya..Sabi ni Yaweh, hindi ko dapat ilihim kay Abraham ang aking gagawin.(Genesis 18:17) Si Abraham ay isa ring propeta.(Genesis 20:7) At sinabihan ni Jesus ang mga Hudyo: Natuwa ang inyong amang si Abraham nang malaman niya ang araw ng aking pagdating. Nakita nga niya ito at siyay nagalak. (Juan 8:56) Samakatuwid,noong tinanggap ni Abraham ang tinapay at bino galing sa pari ng Diyos, binigay niya ang ikasampung bahagi mula sa puso at kagalakan. Ang kasaysayang ito ay isang masidhing kabuluhang propetik na nagtuturo patungo sa makabagong tipan na pinasulong ng pinakahuling Melquisedec: si Jesu-Cristo. Kung hindi natin kainin ang tinapay at inumin ang bino hindi tayo magkakaroon ng pagkakaibigan sa buhay na Diyos.

Ano talaga ang ikasampung bahagi?

Ngayong alam na natin na ang ikasampung bahagi ay sailalim ng kautusan, tingnan natin kung ano ang ibig ipahiwatig nito.

* Ang kautusan ay Sumpa.

Ang lahat ng umaasa sa mga gawa ayun sa Kautusan ay nasa ilalim ng isang sumpa. Sapagkat nasusulat, Sumpain ang hindi sumusunod at hindi gumagawa ng lahat ng nakasulat sa aklat ng Kautusan. (Mga Taga-Galacia 3:10).

* Ang kautusan ay Tagapangalaga.

Bago dumating ang panahon ng pananampalataya, tayo'y ikinulong ng Kautusan hanggang sa ang pananampalatayang ito kay Cristo ay mahayag. Kayat ang Kautusan ang naging tagapangalaga natin hanggang sa dumating si Cristo upang tayoy mabilang na matuwid sa pamamgitan ng pananalig sa kanya. Ngayong sumasampalataya na tayo kay Cristo, wala na tayo sa pangangalaga ng Kautusan. (Mga Taga-Galacia 3:23-25).  

* Ang kautusan ay pinapanatili tayong nakagapos sa pagkaalipin.

* Ang kautusan ay nagbubukod sa atin kay Cristo.

Akong si Pablo ang nagsasabi sa inyo, kapag nagpatuli kayo, binabalewala ninyo si Cristo. Inuulit ko, ang lahat ng taong nagpatuli ay kailangang sumunod sa buong Kautusan. Kayong nagsisikap na maging matuwid sa pamamagitan ng pagtupad sa Kautusan, inihiwalay ninyo ang inyong sarili kay Cristo at tinanggihan ninyo ang kagandahang-loob ng Diyos.(Mga Taga-Galacia 5:2-4).

* Ang kautusan ay hindi makakaakay sa iyo sa kaganapan.

Kautusan ay anino lamang at hindi lubos na naglalarawan ng mabubuting bagay na darating. Hindi ito nagpapabanal sa mga lumalapit sa Diyos sa pamamagitan ng mga handog na iniaalay taun-taon. (Hebreo 10:1).

Kung tayo ay nagtatangka na maging makatuwiran sa ating mga kilos, hindi natin binigyan ng kapurihan si Cristo! Dahil sa pagpapatuloy na pagawa sa Kautusan, ating ipinapahiwatig na ang pagbubuwis ng buhay ni Jesus ay kulang pa upang mabayaran ang ating mga kasalanan.

Ang mabuting balita

* Si Jesus ay natubos na tayo mula sa kautusan! 

Gayundin naman mga kapatid , namatay na kayo sa Kautusan dahil kayoy bahagi ng katawan ni Cristo, at ngayon kayo ay kabilang na sa mga nakipag-isa sa kanya na muling binuhay, upang magbunga tayo ng mabuting gawa para sa Diyos.(Roma 7:4) Wala na ako sa kapangyarihan ng kasalanan at kamatayan sapagkat pinalaya na ako ng kapangyarihan ng Espiritung nagbibigay-buhay sa pamamagitan ni Cristo Jesus.(Roma 8:2) Sapagkat si Cristo ang kaganapan ng Kautusan, upang mapawalang-sala ang sinumang sumasampalataya sa kanya.(Roma 10:4) Tinubos tayo ni Cristo mula sa sumpa ng Kautusan nang siya ay isinumpa para sa atin, sapagkat nasusulat, Isinumpa ang bawat ibinitin sa punongkahoy.(Galacia 3:13).

* Ang Espiritu ay gagabay sa mga anak ng Diyos.

Ang lahat ng pinapatnubayan ng Espiritu ng Diyos ay mga anak ng Diyos.(Roma 8:14).

* Ang Espiritu ay gagabay sa atin upang magbigay ng kasiyahan, hindi galing sa kautusan.

Pagtatapos

Sa unang Iglesiya ang mga alagad ay nagpatotoo sa muling pagkabuhay ni Jesus na may dakilang kapangyarihan, at hindi sila nakulangan ng anumang bagay.(Mga Gawa 4:33-34) kung ang Lumang Tipan (Kautusan) ay naging sapat, ang Diyos ay hindi na kinakailangang palitan ito ng Bagog Tipan (Pagpapala). Ang bagong Tipan ay mas mainam kapwa sa nagbibigay at sa tumatanggap. Si Jesus ay dumating upang tayo ay magkaroon ng buhay at kasaganahan ng buhay. (Juan 10:10) Gayunpaman ang Diyos ay hindi makakapagpala sa isang Iglesiya hanggat ipinagpapatuloy nila ang pagpapatupad ng ikasampung bahagi, na kung saan ay nasa ilalim ng Kautusan. Kung ang Iglesiya ay sumuko mula dito, at mag umpisa sa pagsanay na maghandog bilang kilos ng pananampalataya, darating ang malalim ng pagpapala na ibinigay kay Abraham.(Galacia 3:13-14).

Upang makita kung paano sinanay ang pagbibigay sa ilalim ng pananampalataya, ipinapayo namin na basahin ang artikulo tungkol sa Ministeryo ng Pagbibigay.

 Masaganang pagpapala mula sa Panginoon!